Starannie wykonane jeszcze gdzieniegdzie drzemią na strychach starych domów. To w nich babki przy pomocy drewnianej, a potem metalowej tarki prały ubrania całymi dniami. Wiadra do noszenia wody były również drewniane. Ponieważ często do studni było daleko do noszenia wiader używano koromysło, drewniane jarzemko, które zawieszano na barkach by nieść naraz dwa wiadra i nie obciążać rąk.
Wodę z wiader do bali nalewano przy pomocy cebra. To był pojemnik mniejszy od wiadra z jedną bądź dwoma uchwytami w których znajdował się otwór. Z tego wszystkiego dziś pozostały tylko przysłowia i powiedzenia. Leje jak cebra, to łatwiej dziś można usłyszeć niż spotkać prawdziwy ceber. Mało kto wie jak wygląda bednarka czy tarka, chociaż ta ostatnia dzięki wykorzystaniu w muzyce stała się bardziej znana i doczekała się nawet własnego festiwalu o nazwie „Złota Tarka”.
Wszystkie te naczynia były wykonywane przez bednarza. Dziś to mało popularny fach. Naczynia wykonywano z klepek drewnianych. Używano do tego drewna sosnowego, świerkowego, olchowego, lipowego czy dębowego. Do ściskania klepek używano bednarek – obręczy metalowych.
Jak to możliwe, że dziś wróciła na to moda? Pewnie stało się tak dzięki technice konserwacji drewna. Początek jednak dały drewniane japońskie wanny drewniane, Stały się one istnym hitem kąpieli relaksacyjnej. Wanny japońskie są wykonywane według techniki budowania łodzi. Drewniane elementy są ręcznie cięte i dokładnie spasowane, boki szlifowane i polerowane. Wanna nie jest impregnowana tylko drewno użyte do niej jest odporne na wilgoć i deformację. Głównie używa się drewna z różnego rodzaju cyprysów, ale dodawane są gatunki drzew o sokach eterycznych i owadobójczych. Taka wanna oddycha, a podczas kąpieli pod wpływem ciepłej wody drewniana wanna uwalnia minerały, olejki eteryczne i naturalne substancje odkażające jakie zawiera drewno. To takie same substancje jakie używa się w kosmetyce. Występują one naturalnie w drewnie z których buduje się japońskie wanny. Taka kąpiel poprawia krążenie, reguluje gospodarkę cieplną organizmu.
Drewniana japońska wanna nie służy jednak do mycia, lecz do relaksu. Wchodzi się do niej po uprzednim umyciu, a woda w wannie zawsze musi pozostawać czysta.
a)
Bardziej użytkowe do codziennej kąpieli wydają się balie drewniane wykonane na przykład z drewna modrzewiowego pokryte od środka przeźroczystą warstwą antybakteryjną. Dają one efekt ciepła i wspaniałe poczucie relaksu, umożliwiając jednocześnie korzystanie z kosmetyków i mydeł.
b)
Również i wanny przypominające wanny japońskie są pokrywane obecnie bezbarwnym akrylem by rozszerzyć ich wykorzystanie do codziennego mycia z pewną nutką relaksu.
c)
Na koniec należy odnotować producentów, którzy produkują atrapy drewnianych balii z wnętrzem zrobionym z akrylowego lub poliestrowego wkładu.
Z zewnątrz przypominają balie, ale od środka wyglądają jak wanny plastikowe pokryte drewnianą boazerią. Są one dużo tańsze ale nie do końca oddają to co chcemy uzyskać decydując się na wannę z drewnianą duszą.
Źródła zdjęć:
a) http://www.archtrend.pl/img/%B3azienki/drewno%20w%20lazience/drewniana_wanna_%20z%20drewna_boxart_org.jpg
b)http://www.tapis.pl/sauny/wanny-drewniane/
c)http://www.wnetrza.webzine.pl/category/meble-lazienkowe/page/9/
Zobacz też:
Projekty nowoczesnej łazienki - zdjęcia aranżacji i pomysłów
Jak urządzić małą łazienkę? – pomysły na zaaranżowanie łazienek niewielkich rozmiarów
Aranżacje wnętrz
0 komentarze:
Prześlij komentarz